каргазий

каргазий
1. прил. крикливый, скаьцальный; склонный к скандалам, ссорам. Каргазий рвезе крикливый парень.
□ Каргазий ӱдырамаш, мушкындыжым вуй мучашеш кормыжтал кучен, Венцовын оҥылаш йымак намия. В. Юксерн. Скандальная женщина, зажав кулак над головой, подносит его под нос Венцову.
2. сущ. скандалист, крикун. Ынде каргазий-влак мый дечем изишак торленыт. М. Шкетан. Теперь скандалисты несколько отошли от меня.

Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»